اصول کلی حمل و نقل ریلی داخلی و برون مرزی

حمل و نقل یکی از موضوعات بسیار مهمی که باید به آن توجه داشته باشید. امروزه شاهد روش های مختلفی برای حمل و نقل هستیم از حمل نقل جاده ای گرفته تا حمل و نقل هوایی و حمل و نقل ریلی، در ادامه اصول حمل نقل ریلی داخلی و برون مرزی را توضیح خواهیم داد.

یکی از نکات مهمی که باید مد نظر شما قرار داشته باشد این است که عدم رعایت این اصول و قوانین شما را دچار مشکل میکند. به همین دلیل لازم است تا دید کاملی در رابطه با این اصول و قوانین حمل و نقل ریلی داشته باشید و با آگاهی کاملی نسبت به این موارد اقدام به حمل نقل ریلی داخلی و چه در خارج کشور نمایید. در همین رابطه قصد داریم تا نگاهی به حمل و نقل ریلی انداخته و در رابطه با این اصول توضیحاتی ارائه کنیم، در کنار ما همراه باشید.

حمل و نقل ریلی داخلی و برون مرزی

در ابتدا پیش از آن که بخواهیم نگاهی به اصول حمل و نقل ریلی بیاندازیم لازم میدانیم تا در رابطه با این اصول توضیحات جامع و کاملی را برای شما تشریح نماییم. در این راستا باید گفت؛ به روش جابجایی مسافران و کالاها به وسیله قطار حمل و نقل ریلی داخلی می گویند.

اگر به دنبال یک روش ایمن جهت جا به جایی کالاهای خود هستید، پیشنهاد ما به شما این است که به سراغ حمل و نقل ریلی بروید و از این روش استفاده کنید.

البته باید به این نکته توجه داشته باشید که در مسیر مبدا و مقصد شما خطوط راه آهن و ایستگاه های قطار وجود داشته باشد تا بتوانید به منظور جا به جایی کالا و محصولات خود از این روش استفاده کنید و کار را به بهترین شکل ممکن انجام دهید.

حمل و نقل ریلی داخلی و خارج کشور چگونه است

حمل و نقل ریلی شامل دو بخش کلی حمل و نقل ریلی داخلی و حمل و نقل خارجی میباشد به این موضوع هم باید توجه داشته باشید. حمل و نقل ریلی داخلی شامل مواردی میباشد که داخل کشور محصولات را به وسیله خطوط راه آهن داخلی جابجا میکنند.

کاربرد این روش زمانی است که نیاز به جابجایی محصولات از شهرهای مختلف یک کشور به شهرهای دیگر آن می‌باشیم و به همین خاطر می توان از قطار های درون کشور استفاده نمود و این مسئله را به بهترین حالت  ممکن تکمیل کرد.

از سویی دیگر حمل و نقل ریلی خارجی یا بین المللی است که در آن فرایند حمل و نقل در خارج از مرزها صورت میگیرد و شاهد جا به جایی کالا و خدمات به کشورهای دیگر خواهیم بود. برای انجام این فرآیند نیاز است تا به دنبال روش های حمل و نقل ریلی بین المللی رفته و از آن ها کمک بگیرید.

اهمیت حمل و نقل ریلی داخلی

• امکان افزایش سرعت در جابجایی مسافر و رقابت با حمل و نقل جاده ای و هوایی
• سرمایه گذاری اولیه بالاتر نسبت به حمل و‌ نقل جاده ای و دیر بازگشت شدن آن در مقایسه با جاده
• می توان خدمات را برنامه ریزی و همچنین استمرار بخشید و در شرایط مختلف حتی شرایط بحرانی
• استهلاک کمتر شبکه و ناوگان نسبت به حمل و نقل جاده ای ( کمتر از نصف استهلاک ترابری جاده ای می‌باشد )
• استفاده کمتر از راههای زمینی ( نسبت به حمل و نقل جاده ای )
• به موارد زیست محیطی کمتر آسیب می رسد و با مسائل توسعه پایدار سازگارتر است.
• مصرف کمتر انرژی نسبت به حمل و نقل جاده ای ( حدود یک ششم )
• امکان استفاده از سوختهای غیر فسیلی
• رفاه و امنیت بالاتر مسافران
• حجم بالای ترابری در محورهای برون شهری اما سهم پایین حمل و نقل ریلی از این جابجایی و فاصله ی زیاد داشتن تا نقطه مطلوب تر دیدگاه ملی
• طول کوتاه شبکه راه آهن کشور نسبت به جمعیت و وسعت سرزمینی
• در بخش حمل و نقل جاده ای استهلاک شبکه و ناوگان حمل و نقل نسبت به بخش ریلی افزایش یافته است.

در سال های اخیر برای احداث راه آهن در کشور حدود ۱۰۰۰ کیلومتر در سال تلاش شده است و این مسئله بخاطر آن است که دارای ایمنی بسیار بالا نسبت به جاده (بین ۱۵ تا ۲۴ برابر) می باشد. همچنین از بین سیستم های مختلف حمل و نقل، حمل و نقل ریلی دارای مزایای مناسبی از قبیل:

هزینه مناسب، مصرف کمتر سوخت، آلودگی کمتر محیط زیست و … ، اهمیت ویژه ای در رشد و توسعه کشورها دارد.

مزایای حمل و نقل کانتینری مانند کاهش زمان توقف وسائط نقلیه، صرفه جویی در هزینه های تخلیه و بارگیری، کاهش هزینه های بسته بندی و انبار، کاهش صدمات وارده به کالا، کاهش زمان حمل و … باعث شده که امروزه کشورهای پیشرفته بیش از ۶٠ درصد کالاهای خود را با کانتینر جابجا نمایند.

اما از طرف دیگر توان حمل راه آهن ایران در حمل کانتینر ۴٠ درصد پایین تر از سایر کشورها می‌باشد و در این زمینه جای رشد دارد.

اهمیت ترانزیتی ایران

 جمهوری اسلامی ایران؛  ازجمله کشورهایی است که به لحاظ قرار گرفتن در موقعیت جغرافیایی بسیار مناسب از مزایای ترانزیتی خوبی بهره مند می‌باشد. با گسترش شبکه حمل و نقل و ارتباط مطمئن و کارآمد می توان از این مزایای در راستای افزایش درآمدهای ارزی و ارتقای موقعیت استراتژیک خود در منطقه به نحو مطلوب استفاده کرد. در جنوب ایران خلیج فارس قرار دارد که کشورهای عمدۀ تولیدکننده نفت جهان در این منطقه قرار دارند.

این منطقه به عنوان گلوگاه انرژی جهان به حساب می‌آید. در شمال ایران نیز دریای خزر قرار دارد که بهترین پل ارتباطی میان کشورهای ایران، روسیه، قزاقستان، ترکمنستان و آذربایجان می‌باشد که می تواند نقش بسزایی در تجارت میان این کشورها داشته باشد. از سوی دیگر ایران از غرب و شرق با کشورهای عراق، ترکیه، پاکستان و افغانستان مرز مشترک دارد.

به عبارتی می توان گفت ارتباط ایران با ۱۵ کشور جهان از طریق مرزهای آبی و خاکی همسایه است و درعین حال نیز ایران به نوبه خود می تواند به عنوان پل ارتباطی میان این کشورها ایجاد ارتباط نماید. از طرف دیگر این کشورها جمعیت بزرگی را در خود جای داده و از درآمدهای زیادی نیز برخوردار می‌باشند. این عامل نیز به نوبه خود علاوه بر در اختیار داشتن منابع و ثروتهای ملی خدادادی می تواند به عنوان عامل توسعه و تجارت در منطقه به حساب بیاید. ارتباط کشورهای آسیای میانه با خلیج فارس و همچنین برقراری رابطه تجاری بین شرق آسیا با کشورهای اروپایی از طریق ایران بسیار به صرفه تر است به نحوی که بسیاری از این کشورها به دنبال آن هستند تا چنین روابطی را از طریق ایران به وجود بیاورند.

مرزهای حمل و نقل ریلی داخلی

در حال حاضر حمل و نقل ریلی داخلی که از طریق آنها صادرات, واردات و یا ترانزیت کالا صورت می پذیرد به شرح زیر می‌باشند.۰

• مرزهای ریلی اینچه برون، سرخس، لطف آباد (ارتباط ایران با ترکمنستان ، روسیه و افغانستان)
• مرز رازی (ارتباط ایران با ترکیه و کشورهای اروپایی)
• میرجاوه (ارتباط ایران با پاکستان)
• مرز آستارا (ارتباط ایران با روسیه، آذربایجان، گرجستان و قزاقستان)
• مرز شمع تیغ ارتباط (ایران با افغانستان)

در ادامه به چند مورد از قوانین دسترسی آزاد به شبکه حمل و نقل ریلی اشاره می کنیم.

1. به منظور حفظ ایمنی تردد ناوگان ریلی، شرایط و دستورالعملهای فنی و ایمنی مرتبط با سیر و حرکت وسایل نقلیه ریلی توسط هیأت مدیره راه آهن تهیه و ابلاغ  می شود و شرکتهای بهره بردار خطوط باید  آنها را رعایت کنند و همچنین راه آهن موظف به نظارت بر اجرای دقیق ضوابط و مقررات و دستورالعملهای فنی و ایمنی حرکت می باشد.
2. راه آهن باید تردد ریلی را به گونهای برنامه ریزی، هدایت و کنترل نماید که سیر و حرکت ناوگان متعلق به کلیه شرکتهای حمل و نقل ریلی داخلی (اعم از دولتی و غیر دولتی) در شرایط یکسان از نظر تعرفه دسترسی و استفاده از شبکه امکانپذیر باشد.
3. ایجاد مقررات و استانداردهای مربوط به تولید، واردات و تعمیر و نگهداری ناوگان ریلی بر عهده راه آهن خواهد بود و دستگاههای نظارت کننده و کلیه تولید کنندگان و وارد کنندگان مربوطه مکلف به رعایت آن خواهند بود.
4. راه آهن باید به منظور استفاده از ظرفیت اضافی ارتباطی موجود از شبکه ارتباطی اختصاصی خود نسبت به ارائه سرویسهای ارتباطی باسیم و همچنین بیسیم، انتقال دادهها به شرکتهای خصوصی اقدام کنند.
5. هزینه های بهره برداری از شبکه حمل و نقل ریلی داخلی به منظور عبور یک یا چند واگن و یا یک قطار کامل (باری یا مسافری) بصورت باردار یا خالی از روی شبکه ریلی بر اساس وزن، ظرفیت و طول واگن، طول و ابعاد کالای بارگیری شده در واگنهای ویژه، مسیر حرکت، شرایط مسیر و دیگر عوامل مؤثر در این راستا و همچنین سرویسهای ارتباطی، به موجب آئین نامهای می باشد که توسط هیأت مدیره راه آهن تهیه و با تصویب وزیر راه و ترابری اجرا می گردد.